تحلیل فعال سیاسی اصلاح‌طلب از جنگ 12 روزه

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی‌ «آفتاب گچساران» ، در روزهایی که جهان بار دیگر شاهد اوج‌گیری تجاوزگری رژیم صهیونیستی و هم‌پیمانان غربی‌اش به‌ویژه ایالات‌متحده آمریکا علیه ایران اسلامی بود، واقعیت‌های میدانی و تحولات ژئوپلیتیکی، پرده از سناریویی حساب‌شده برای ضربه به اراده و اقتدار ملت ایران برمی‌دارد. جنگ ۱۲ روزه‌ای که با حملات کور و هدفمند صهیونیست‌ها و همراهی مستقیم آمریکا در سطوح نظامی، سایبری، رسانه‌ای، اجتماعی و اقتصادی آغاز شد، نه‌تنها نقاب از چهره واقعی دشمنان جمهوری اسلامی برداشت، بلکه نشان داد ایران در عصر جدید، صرفاً در برابر هجمه‌ای نظامی قرار ندارد، بلکه با یک جنگ ترکیبی تمام‌عیار مواجه است.

در این میان، واکاوی ابعاد پنهان و آشکار این جنگ، تحلیل اهداف پشت پرده، رمزگشایی از راهبردهای دشمن و نیز بررسی پاسخ‌های ایران، ضرورتی انکارناپذیر برای فهم بهتر این تقابل تاریخی است. به همین مناسبت، در گفتگویی تحلیلی با «ایمان محمدپور چهره سیاسی اصلاح‌طلب» شهرستان گچساران به بررسی ابعاد مختلف این نبرد ترکیبی پرداخته‌ایم؛ نبردی که بیش از هر چیز، عزم ملی و قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران را در برابر دشمنان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای به رخ کشید.

آفتاب گچساران: تحلیل شما از شرایط جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی و آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران چیست؟

ایمان محمدپور: جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی و آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران، تلاشی چندبُعدی برای تضعیف قدرت نظامی، انسجام ملی و نفوذ منطقه‌ای ایران است. این جنگ که ترکیبی از اقدامات نظامی، جنگ روانی و فشارهای اقتصادی است، سال‌ها ادامه داشته و حملات تجاوزکارانه و غیرقانونی اخیر نیز در ادامه همین راهبرد چندوجهی قرار می‌گیرد. بااین‌حال، جمهوری اسلامی ایران با اتکا به بازدارندگی هوشمند، قاطعانه پاسخ این تجاوز را داد؛ و در طرف دیگر مردم ایران قرار داشتند که با اتحاد بی‌نظیر ملی، بار دیگر نشان دادند که علی‌رغم وجود انتقادات داخلی در برابر تجاوز خارجی، متحد و مقاوم ایستاده‌اند.

آفتاب گچساران: نظام سلطه در این جنگ به دنبال چه هدفی بود و چه تاکتیکی برای رسیدن به هدفش داشت؟

ایمان محمدپور: نظام سلطه در جنگ اخیر مهم‌ترین هدفش به نظرم تجزیه ایران بود و سعی داشت با ترکیبی از اقدامات نظامی، جنگ روانی و رسانه‌ای گسترده، تحریک افکار عمومی و ایجاد نارضایتی و شکاف در داخل کشور و سرانجام با حمایت از گروه‌های تجزیه‌طلب مسلح، زمینه تجزیه ایران را فراهم کند که با هوشیاری نیروهای مسلح و مردم عزیز ایران، ناکام ماند.

آفتاب گچساران: آیا آتش‌بس همان صلح تحمیلی است؟

ایمان محمدپور: آتش‌بس یعنی توقف موقت یا دائم جنگ برای مذاکره یا حفظ جان مردم و صلح تحمیلی یعنی پایان جنگ به نفع یک‌طرف و تحت‌فشار، بدون رضایت طرف مقابل؛ بنابراین آتش‌بس، صلح تحمیلی نیست، مخصوصاً در جنگ اخیر؛ چون ما با رضایت خودمان آتش‌بس را پذیرفتیم و زیر فشار برای پذیرش آتش‌بس نبودیم.

آفتاب گچساران: نکات امیدبخش جنگ اخیر برای ایران چه بود؟

ایمان محمدپور: پاسخ به این سؤال بستگی به تحلیل روایت‌ها از زوایای مختلف دارد، ولی اگر بخواهیم مهم‌ترین نکات امیدبخش را نام ببریم، می‌توان به توانایی در پاسخ متقابل سریع و گسترده، انسجام داخلی و اتحاد ملی، شناخت دوستان واقعی در عرصه بین‌الملل، تجربه عملیاتی در نبرد مدرن و جنگ ترکیبی، ایجاد بازدارندگی جدید در منطقه، پی بردن به شکاف‌های امنیتی، پی بردن به نیاز ایران به تجهیزات دفاعی مدرن و... اشاره کرد. به نظر بنده مهم‌ترین نکته امیدبخش همان «اتحاد ملی» بود که حول محور ایران شکل گرفت.

آفتاب گچساران: پیام حمله ایران به پایگاه آمریکایی العُدید در عملیات «بشارت فتح» برای کشورهای منطقه چه بود؟

ایمان محمدپور: مهم‌ترین پیام‌های حمله ایران، قدرت پاسخ‌گویی ایران، بازدارندگی منطقه‌ای و هشدار به کشورهای میزبان پایگاه‌های آمریکایی بود. لذا در یک جمله نیز ایران قدرت خود را نشان داد، اما درعین‌حال از درگیری گسترده پرهیز کرد.

آفتاب گچساران: سخن پایانی؟

ایمان محمدپور: در روزگاری که سایه‌ تهدید و فشارهای خارجی بر فراز کشور گسترده‌ است، تمرکز بر رفع باگ‌های امنیتی و تقویت زیرساخت‌های دفاعی، بسیار حیاتی‌تر از مداخله در برخی امور نه‌چندان مهم دیگر است. پیشرفت و به‌روزرسانی تجهیزات پدافندی و نظامی، خرید فناوری‌های نوین دفاعی و آمادگی هوشمندانه در برابر تهدیدات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، باید در زمره‌ اولویت‌های بی‌درنگ مسئولان باشد.

هم‌زمان، توجه به اقتصاد، معیشت و شأن زندگی مردم نه‌تنها یک وظیفه، بلکه بخشی از امنیت ملی است. مردمی دل‌خوش، امیدوار و در رفاه نسبی، ستون استواری برای هر کشور در بحران‌های بزرگ‌اند؛ بنابراین مسیر اقتدار ایران، از دلِ تدبیر، احترام به حقوق مردم و تقویت همزمان دفاع و رفاه می‌گذرد. اقتداری پایدار است که هم‌زمان بر شمشیر و نان، هم بر امنیت و هم بر عدالت، تکیه زند.

انتهای خبر/